VERKLARENDE WOORDENLIJST

Aandrangincontinentie is de meest voorkomende oorzaak van ongewenst urineverlies bij mannen. Bij aandrangincontinentie kunt u plotseling drang krijgen om te plassen, maar u kunt het niet ophouden tot u het toilet bereikt. Soms zult u meer dan 4 tot 8 keer per dag moeten plassen en dit kan ook 's nachts voorkomen. Dit heeft vaak te maken met het hebben van een vergroot prostaat of de nasleep van een prostaatoperatie.

Er bestaan vele soorten aanbevolen behandelingen voor urine-incontinentie. Een behandeling bestaat uit het treffen van maatregelen binnen uw levensstijl door de blaas te trainen of door bekkenbodemoefeningen uit te voeren die ervoor zorgen dat de spieren van uw bekkenbodem sterker worden. Het veranderen van de vochtinname of gewichtsverlies kan ook vaak helpen. Andere soorten behandelingen omvatten medicatie (of een medische beoordeling), incontinentiehulpmiddelen of een operatie. Een operatieve behandeling is alleen aan te raden na een grondige evaluatie en indien minder invasieve behandelingen niet hebben gewerkt. Het wordt altijd aangeraden om u goed te laten onderzoeken om achter de oorzaak van urine-incontinentie te komen. Als u een operatie overweegt dient u rekening te houden met eventuele risico's ten opzichte van de daarbij verwachte voordelen van de procedure. Hulpmiddelen voor incontinentie in de vorm van absorberende incontinentieproducten zijn noodzakelijk terwijl u ook andere behandelingen ondergaat, zoals het treffen van maatregelen binnen uw levensstijl of het gebruik van medicatie. Indien andere behandelingen niet werken zou u ook gebruik moeten maken van deze hulpmiddelen voor incontinentie.

Het urineren (ontdoen van urine of het laten lopen van urine).

Nadruppelen houdt in dat er een paar druppels urine nalekken nadat u naar het toilet bent geweest, zelfs als u hebt 'gewacht en geschud'. Er bestaan twee soorten van nadruppelen, postmictie nadruppelen en nadruppelen na afloop. Nadruppelen komt voor wanneer de blaas niet geheel leeg raakt terwijl u urineert. De urine stapelt zich in plaats daarvan op in de buis in de buurt van de blaas.

Een overactieve blaas is een symptoom dat wordt gekenmerkt door het hebben van een sterke drang met of zonder urine-incontinentie en een verhoogde frequentie overdag en 's nachts.

Indien u last hebt van perioden met voortdurend of fluctuerend urineverlies dan kunt u last hebben van overloopincontinentie. Het wordt meestal veroorzaakt door iets wat de urinestroom tegenhoudt en dit zorgt ervoor dat de blaas overstroomt en gaat lekken.

Postmictie nadruppelen is wanneer de blaas niet helemaal leeg is en nog door blijft druppelen na het urineren. Dit komt vaak voor samen met een vergroot prostaat of verzwakte bekkenbodemspieren.

Stressincontinentie verwijst naar ongewenst urineverlies bij lichte inspanning, lichamelijke inspanning of bij niezen en hoesten. De sluitspier of de bekkenbodemspieren en de bindweefselbanden die de blaas ondersteunen zijn te zwak om de urine binnen te houden.